Śliwa Cacańska Rana

Półkarłowa Śliwa Cacańska Rana

Cacańska Rana to wczesna, deserowo-przetwórcza odmiana śliwy, wyselekcjonowana w 1961 roku na terenie ówczesnej Jugosławii (instytut Sadownictwa w Ćaćak) jako krzyżówka odmian W. Wangenheima i W. Pożegacza. Drzewo ujawnia wysoką mrozoodporność oraz niską podatność na choroby i polecane jest zarówno celom amatorskim jak i towarowym.  

Charakterystyka

Owoce

Zapylacze

Uprawa i pielęgnacja

Odmiana preferuje słoneczne i ciepłe, osłonięte od silnego wiatru stanowiska oraz żyzne, przepuszczalne gleby (np. piaszczysto-gliniaste) o umiarkowanym stopniu wilgotności. Drzewo z dużą dozą prawdopodobieństwa przyjmie się również w warunkach odbiegających nieco od wzorcowych, ale dokonując wyboru podłoża pod hodowlę śliwy unikajmy miejsc podmokłych i przesadnie piaszczystych. 

Śliwa pozostaje umiarkowanie odporna na mróz, ale zarówno w okresie zimy jak i wiosennych przymrozków (szczególnie w pierwszych latach od posadzenia) należy zabezpieczyć jej pień i pędy z użyciem papieru falistego, maty trzcinowej, białej agrotkaniny lub kopca z torfu i kory. Odmiana ujawnia średnią lub niską podatność na większość chorób (w tym na szarkę), dlatego jej uprawa zwykle nie wiąże się z koniecznością wdrażania leczenia chemicznego. W trakcie hodowli warto jednak regularnie zwalczać mszyce, umieszczając wokół drzewa rośliny ujawniające właściwości odstraszające (np. mniszek lekarki) i stosując dedykowany szkodnikom oprysk. 

Przed umiejscowieniem sadzonki w glebie ziemię należy właściwie do tego celu przygotować: przekopać ją i wnikliwie odchwaścić ze szczególnym uwzględnieniem tzw. chwastów stałych. W razie potrzeby właściwym posunięciem będzie ponadto użyźnienie podłoża z pomocą kompostu. Przed posadzeniem upewnijmy się również, że dołek pod uprawę śliwy jest wystarczająco duży, aby jej korzenie nie uległy zawinięciu (ok. 35-40 cm szerokości i głębokości).

Sadzenie Cacańskiej Rany przeprowadzamy wiosną (od marca) lub jesienią (do listopada), przy czym nasadzenia na przełomie września i października mogą spowodować przemarznięcie sadzonki. Niezależnie od preferowanej pory sadzenia zaraz po jego dokonaniu szczodrze nawadniamy młode drzewo, możliwie wykorzystując w tym celu zmagazynowaną wcześniej wodę deszczową. Podlewanie w umiarkowanym stopniu kontynuujemy następnie przez cały okres wiosenno-letni (proceder można sobie ułatwić, wykopując wokół pnia śliwy misę, zapobiegającą wylewaniu się wody na boki). 

Wiosną po posadzeniu wykonujemy pierwsze przycinanie młodego drzewa; zabieg przywraca sadzonce utraconą wcześniej równowagę pomiędzy jej częścią nadziemną a systemem korzeniowym. Wszystkie pędy przycinamy o 1/3 ich długości, z kolei w przypadku braku rozgałęzień obcinamy przewodnik na wysokości 70-90 cm nad powierzchnią gleby. W latach następnych przeprowadzamy cięcie formujące koronę, którego precyzyjny przebieg uzależniony jest od formy pokroju, jaką docelowo zamierzamy uzyskać, z kolei po ukształtowaniu pokroju dokonujemy już jedynie cięć sanitarnych, usuwając wszystkie uszkodzone, porażone chorobami i rosnące nieprawidłowo pędy (np. wyrastające pod kątem ostrym w stosunku do przewodnika). 

Pamiętajmy, że zabieg przycinania wykonujemy wyłącznie podczas pogodnych i suchych dni, a po jego dokonaniu zabezpieczamy powstałe rany z pomocą maści ogrodniczej (zapobiegniemy w ten sposób rozwojowi licznych chorób).

Zastosowanie

Cacańska Rana należy do grupy odmian deserowo-przetwórczych, a jej owoce wykorzystywane są powszechnie w produkcji soków, kompotów, powideł, marmolad i jako dodatek do ciast, deserów i potraw. Samo drzewo z kolei ze względu na niską podatność chorobową i stosunkowo niskie wymagania pielęgnacyjne polecane jest zarówno nasadzeniom amatorskim jak i towarowym. 

Odmiana: wczesna

Dojrzałość zbiorcza: koniec lipca

Dojrzałość konsumpcyjna: zaraz po zerwaniu

Pochodzenie: Jugosławia (obecnie Serbia)

Nazwa łacińska: Prunus domestica Cacanska Rana