Grusza typu Santa Maria START PACK

Grusza typu Santa Maria

Santa Maria to bardzo plenna, deserowo-przetwórcza odmiana gruszy, wyselekcjonowana we Włoszech jako krzyżówka odmian William i Coscia. Drzewo ujawnia umiarkowaną odporność na mróz oraz choroby i dedykowane jest zarówno celom amatorskim jak i towarowym. 

Charakterystyka

Odmiana rośnie stosunkowo silnie, tworząc, średnio zagęszczoną lub zwartą koronę o kulistym kształcie i osiąga docelową wysokość w przedziale 2-3 m. Drzewo wykazuje niską podatność na parch i pozostaje umiarkowanie podatne na większość chorób, ale charakteryzuje się silną mrozoodpornością i z powodzeniem może być uprawiane we wszystkich rejonach naszego kraju (w tym także na glebach wilgotnych). 

Owoce

Odmiana zwykle wchodzi w okres plonowania już w drugim roku od posadzenia, obficie wydając od tego momentu na świat atrakcyjne, średnich rozmiarów lub duże gruszki o wydłużonej formie, pokryte zieloną (lub żółtą po dojrzeniu) skórką , która z kolei obmywa się wyraźnym, czerwonym rumieńcem. Skryty pod nią miąższ cechuje biała barwa i fantastyczny, słodki smak. 

Gruszki odmiany Santa Maria doskonale sprawdzają się w surowej konsumpcji i powszechnie wykorzystywane są jako surowiec do produkcji rozmaitych konfitur, dżemów, marmolad oraz alkoholi. Owoce te, wyłączając walory smakowe, charakteryzują się wysoką zawartością licznych składników odżywczych i mineralnych. Związki te sprawiają, że regularne spożycie gruszek skutecznie wspomaga proces trawienia, obniża ciśnienie tętnicze krwi, przeciwdziała zaparciom i przyspiesza gojenie się ran. Ze względu na wysoką zawartość kwasu foliowego, gruszki rekomendowane są ponadto kobietom w ciąży. 

Dojrzałość zbiorcza odmiany wypada zwykle na przełomie końca lipca i połowy sierpnia, natomiast precyzyjny termin zbioru gruszek uzależniony jest od wielu czynników: jakości stanowiska zastosowanego pod uprawę, klimatu panującego w regionie hodowli oraz indywidualnych warunków pogodowych, odnotowywanych w danym roku wegetacyjnym. Po dokonaniu zbioru owoce mogą być bez konsekwencji przechowywane przez okres do 2 miesięcy w chłodnym miejscu lub do nawet 6 miesięcy pod warunkiem magazynowania w chłodni. Gruszki pozostają ponadto mało podatne na uszkodzenia mechaniczne i nadają się do transportowania. 

Zapylacze

Santa Maria pozostaje częściowo samopylna i nie wymaga w swoim otoczeniu obecności zapylaczy, ale w celu wzmocnienia owocowania warto umieścić w jej pobliżu inne odmiany gruszy, kwitnące w tym samym okresie. 

Uprawa i pielęgnacja

Santa Maria nie należy do grupy odmian wymagających w uprawie, a jej pielęgnacja w głównej mierze ogranicza się jedynie do przygotowania stanowiska, regularnego przycinania i ochrony drzewa przed chłodem. 

Odmiana preferuje słoneczne i ciepłe, możliwie osłonięte od silnego wiatru stanowiska oraz żyzne i przepuszczalne gleby o umiarkowanym stopniu wilgotności i odczynie kwasowości zbliżonym do lekko kwaśnego lub obojętnego (współczynnik zasadowości gleby powinien oscylować w przedziale (5,6-7,0 pH). Santa Maria ujawnia niską wrażliwość na ziemie o podwyższonym poziomie wilgotności i z dużą dozą prawdopodobieństwa przyjmie się na podłożach oddalonych jakością od stanowisk wzorcowych, ale klasa podłoża pod hodowlę drzewa w znacznym stopniu przekłada się na plenność owocowania i rozmiar gruszek. 

Przed umieszczeniem sadzonki w glebie ziemię należy do tego celu właściwie przygotować: przekopać ją i odchwaścić, a w razie potrzeby także dodatkowo użyźnić podłoże. Warto ponadto upewnić się, że dołek sporządzony pod hodowlę jest wystarczająco duży, aby korzenie gruszy nie uległy zawinięciu (jego wymiary zarówno pod względem głębokości jak i szerokości powinny oscylować w granicach 30-40 cm). Pamiętajmy ponadto, aby miejsce szczepienia sadzonki znajdowało się około 10 cm powyżej powierzchni gleby. 

Sugerowana rozstawa sadzenia jednorzędowego: 3,5 m x 1-2 m = ok. 1400-2500 szt./ha. 

Drzewo należy sadzić wiosną (najlepiej pod koniec marca) lub jesienią (na przełomie września i października). Niezależnie jednak od preferowanego terminu sadzenia, zaraz po jego dokonaniu, obficie podlewamy sadzonkę, możliwie wykorzystując do tego celu zmagazynowaną wcześniej wodę deszczową. Nawadnianie w umiarkowanym stopniu kontynuujemy następnie przez cały okres wiosenno-letni (proceder można sobie ułatwić, wykopując wokół pnia gruszy misę, zapobiegającą wylewaniu się wody na boki).

Szczególnie w przypadku nasadzeń jesiennych oraz w pierwszych latach od posadzenia warto zadbać o profilaktyczne zabezpieczenie gruszy przed mrozem; w tym celu zarówno zimą jak i w okresie wiosennych przymrozków okrywamy drzewo z pomocą papieru falistego, maty trzcinowej lub białej agrotkaniny. Właściwym posunięciem będzie ponadto przeprowadzenie tzw. ściółkowania i kopczykowania (zabiegi skutecznie minimalizują ryzyko uszkodzenia drzewa oraz delikatnych pąków kwiatowych gruszy i niejednokrotnie zapobiegają jednocześnie rozwojowi niekorzystnych dolegliwości). 

Santa Maria podobnie jak większość innych drzew owocowych wymaga przycinania. Zabieg wykonujemy po raz pierwszy w okresie pierwszej wiosny przed wejściem drzewa w okres kwitnienia. W tym celu w przypadku braku rozgałęzień obcinamy sadzonkę na wysokości około 80 cm (cięcie należy przeprowadzić w sposób skośny pod kątem około 45 stopni). Wobec obecności pędów bocznych, wybieramy 3-4 pędy wyrastająca ukośnie w górę i skracamy je o 1/3 ich długości. Usuwamy ponadto gałęzie rosnące pod kątem ostrym oraz te, które rozwijają się poniżej 50 cm od gruntu. W kolejnych latach przeprowadzamy cięcie formujące koronę, z kolei po jej ukształtowaniu coroczne przycinanie ograniczamy jedynie do cięć prześwietlających i sanitarnych. Pamiętajmy, że zabieg każdorazowo należy wykonywać wyłącznie w trakcie słonecznych i pogodnych dni, a po jego dokonaniu zabezpieczyć powstałe rany z użyciem maści ogrodniczej. 

Zastosowanie

Santa Maria należy do grupy odmian deserowo-przetwórczych, a jej owoce doskonale sprawdzają się w sektorach produkcyjnym i gastronomicznym, gdzie z powodzeniem wykorzystywane są w produkcji soków, kompotów, dżemów, marmolad, konfitur i alkoholi, a także jako dodatek do ciast, deserów i potraw. Gruszki rzadko ulegają uszkodzeniom w trakcie transportowania i mogą być przechowywane przez okres kilku miesięcy, a sama odmiana znajduje zastosowanie zarówno w sadach amatorskich, przydomowych ogrodach jak i uprawach produkcyjno-towarowych. 

Odmiana: letnia

Dojrzałość zbiorcza: przełom końca lipca i połowy sierpnia

Dojrzałość konsumpcyjna: zaraz po zerwaniu

Przechowywanie: do grudnia w chłodni

Pochodzenie: Włochy

Nazwa łacińska: Pyrus pyrifolia Santa Maria  

ang. Pear tree seedling

cz. Sazenice hrušně

irl. Síológ crann piorra

lt. Kriaušių sodinukas

łot. Bumbieru koka stāds

niem. Birnbaum-Sämling

norw. Frøplante av pæretre

ros. Саженец груши 

słow. Sadenice hrušky 

ukr. Саджанець груші