Grusza Red Bonkreta Williamsa Czerwona

Półkarłowa Grusza Red Bonkreta Williamsa Czerwona

Red Bonkreta Williamsa to letnia, deserowa odmiana gruszy wyselekcjonowana jako sport Bonkrety Williamsy o intensywnie wybarwionych owocach. Bonkreta Czerwona rekomendowana jest w szczególności do uprawy amatorskiej. 

Charakterystyka

Williamsa Czerwona szczególnie w pierwszych latach od posadzenia rośnie umiarkowanie silnie, ale wraz z wejściem w okres owocowania (po 2-3 latach od posadzenia) jej wzrost słabnie. Drzewo tworzy nieregularną, zagęszczoną koronę o jajowato-stożkowym kształcie i rozpoczyna kwitnienie w kwietniu; od tego momentu grusza zachwyca otoczenie pojedynczymi, pięknymi pąkami o białej barwie. Między innymi ze względu na walory dekoracyjne odmiany jej uprawa popularna jest w szczególności wśród amatorów i powszechnie spotykana jest w przydomowych ogrodach oraz działkach.

Bonkreta Czerwona stanowi bardzo dobry zapylacz dla innych odmian, ale jako drzewo obcopylne sama również go potrzebuje. Grusza pozostaje ponadto stosunkowo podatna na negatywny wpływ niskich temperatur - w przeciwieństwie do jej pąków, które rzadko ulegają wiosennym przymrozkom. Drzewo cechuje wysoka wrażliwość wobec zarazy ogniowej i umiarkowana podatność na parch. 

Owoce 

Odmiana corocznie i obficie wydaje na świat duże owoce o pojedynczej masie w granicach 180-200 g, pokryte cienką, gładką, skórką niemal w całości obmytą ciemnoczerwonym rumieńcem. Skryty pod nią kremowobiały, soczysty miąższ cechuje się delikatną, masłową konsystencją i fantastycznym, słodko-winnym smakiem z subtelnie aromatyczną nutą. Plony Czerwonej Bonkrety Williamsy znajdują zastosowanie w produkcji rozmaitych przetworów, soków, kompotów, win i nalewek, a także jako składnik ciast i potraw. Nadają się również do bezpośredniej konsumpcji.

Dojrzałość zbiorcza gruszek wypada zwykle na początku września (szczegółowy termin uzależniony jest od pogody oraz stanowiska zastosowanego pod uprawę), z kolei dopuszczalny czas ich przechowywania rozciąga się na okres 4 miesięcy pod warunkiem magazynowania w chłodni lub 5 miesięcy w przypadku przechowywania w warunkach specjalnych. 

Gruszki Red Bonkrety zawierają bogactwo licznych składników odżywczych, w tym między innymi pektyn. Substancje te spożywane regularnie skutecznie usuwają szkodliwe środki przemiany materii, obniżają “negatywny” cholesterol, wzmagają apetyt i pomagają w rozwiązywaniu dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Związki zawarte w owocach wykazują ponadto działanie bakteriobójcze i antynowotworowe.

Zapylacze

Faworytka, Konferencja, Komisówka, Bera Hardy, Generał Leclerc.

Pielęgnacja i wymagania 

Ze względu na niską mrozoodporność uprawa Red Bonkrety rekomendowana jest wyłącznie w najcieplejszych obszarach naszego kraju. Grusza wymaga zabezpieczenia przed chłodem w okresie zimowym, dlatego już jesienią drzewo należy okryć np. z pomocą papieru falistego, maty trzcinowej, agrotkaniny lub kopca z torfu i kory. Mimo, że kwiaty odmiany w przeciwieństwie do samego drzewa wykazują niską podatność na wiosenne przymrozki warto postarać się o ich profilaktyczne zabezpieczenie z użyciem tych samych materiałów. 

Rozstawa sadzenia w sadach: 1,5-2 m x 4 m = ok. 1666 szt./ha. 

Williamsa Czerwona preferuje ciepłe miejsca i nie może rosnąć na mrozowych, narażonych na silny wiatr stanowiskach. Właściwym posunięciem będzie umiejscowienie jej w możliwie osłoniętej lokalizacji, np. za domem lub garażem. Odmiana lubi żyzne, próchnicze i przepuszczalne gleby o lekko kwaśnym odczynie kwasowości, oscylującym w granicach 5,6-6,5 pH. Ponadto przed posadzeniem sadzonki w ziemi glebę należy przekopać i odchwaścić, a także w razie potrzeby również użyźnić oraz upewnić się, że dołek przygotowany pod jej uprawę jest wystarczająco duży, aby korzenie młodej gruszy nie ulegały zawijaniu. Po posadzeniu sadzonka wymaga obfitego podlania. 

Bonkreta Czerwona, podobnie jak większość odmian drzew owocowych, wymaga przycinania. Zabieg przeprowadzamy po raz pierwszy w okresie pierwszej wiosny po posadzeniu, przywracając w ten sposób równowagę pomiędzy częścią nadziemną a systemem korzeniowym gruszy. W tym celu skracamy pędy boczne o 1/3 ich długości, z kolei wierzchołek gruszy obcinamy na wysokości 30 cm nad ostatnią gałęzią, a jeśli drzewo nie zdążyło wypuścić jeszcze pędów, skracamy przewodnik na wysokości 70-90 cm od gleby. W kolejnych latach wykonujemy cięcie formujące koronę. W trakcie jego trwania nie wolno dopuścić do przesadnego zagęszczenia drzewa; korona może składać się z 3-6 konarów (wszystkie inne pędy należy usunąć). Starsze drzewa natomiast wymagają już jedynie cięć prześwietlających i sanitarnych. Przycinanie zapewnia dostęp do światła owocom, przekładając się na wzmocnienie jakości i obfitości owocowania.

Pamiętajmy, że powstałe w wyniku zabiegów rany każdorazowo należy zabezpieczać z użyciem maści ogrodniczej.

Zastosowanie

Odmiana rekomendowana jest w szczególności do uprawy amatorskiej, a jej wybitnie deserowe owoce powszechnie wykorzystywane są w produkcji dżemów, marmolad, kompotów, soków, win i nalewek, a także jako dodatek ciast i potraw. Gruszki nadają się ponadto do surowego spożycia i w chłodni mogą być przechowywane przez okres 4-5 miesięcy. 

Odmiana: letnia

Dojrzałość zbiorcza: początek września

Dojrzałość konsumpcyjna: zaraz po dokonaniu zbiorów

Okres przechowywania: 4 miesiące w chłodni lub 5 miesięcy w chłodni KA

Pochodzenie: Anglia

Nazwa łacińska: Pyrus communis Williams

Inne nazwy: 'Bartlett', 'Bera Świętomichalska', 'Bon Chrétien'