Grusza Izolda Isolda START PACK

Półkarłowa Grusza Izolda Isolda

Isolda to zachodnia, letnia odmiana gruszy o niemiecko-czeskim pochodzeniu, wyselekcjonowana w 1971 roku w pobliżu Drezna w wyniku skrzyżowania odmian Julius Guyot i Lipcówki Kolorowej. Jej uprawa rekomendowana jest w szczególności celom amatorskim.

Charakterystyka

Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, tworząc szeroko-stożkowatą koronę o luźno i stosunkowo równomiernie rozmieczonych konarach. Odmiana pozostaje łatwo w formowaniu i nie potrzebuje specjalistycznych wymagań glebowych ani pielęgnacyjnych. Wykazuje ponadto średnią odporność na mróz oraz większość chorób, ale cechuje się wysoką podatnością na zarazę ogniową. 

Izolda kwitnie wcześnie i szybko wchodzi w okres owocowania, obficie wydając na świat smaczne, wysokiej jakości plony. Drzewo ujawnia jednak tendencję do plonowania przemiennego, dlatego w celu jej ograniczenia warto zapewnić gruszy jak najlepsze warunki rozwoju.  

Owoce

Izolda wydaje na świat średniej wielkości lub duże owoce o dzwonkowatym, subtelnie wydłużonych kształcie. Pokrywają się zieloną skórką, która wraz z upływem czasu dojrzewania nabiera żółtego odcienia i od strony nasłonecznionej obmywa się nieco rozmytym, czerwonym rumieńcem. Owoce cechuje kremowo biały miąższ o soczystej, masłowej konsystencji i słodko-kwaskowatym smaku z wyczuwalnie korzennym aromatem.

Plony Izoldy osiągają dojrzałość zbiorczą na przełomie lipca i sierpnia, z kolei do spożycia nadają się zaraz po zerwaniu. Okres ich przechowywania w chłodni trwa jedynie 2-3 tygodnie (maksymalnie do września), dlatego uprawa nie jest polecana do uprawy towarowej. 

Gruszki cechuje jednak wysoka zawartość licznych składników odżywczych i mineralnych, w tym między innymi pektyn. Substancje te spożywane regularnie skutecznie obniżają “zły” cholesterol, poprawiają pracę jelit oraz żołądka, wzmagają apetyt oraz usuwają z organizmu szkodliwe elementy przemiany materii. 

Zapylacze

Konferencja, Faworytka, Bonkreta Wiliamsa

Pielęgnacja i wymagania

Izolda nie posiada wysokich wymagań pielęgnacyjnych, ale cechuje się niską odpornością na zarazę ogniową, dlatego w trakcie jej uprawy warto zwracać szczególną uwagę na obecność charakterystycznych objawów: kurczenia się, brązowienia i zamierania pąków oraz brunatnych plam na liściach w miejscach pomiędzy nerwami. W przypadku ich zauważenia niezwłocznie należy usunąć dotknięte chorobą pędy, pozostawiając kilka centymetrów odstępu od wyraźnie porażonej tkanki, a następnie zabezpieczyć rany z pomocą maści ogrodniczej i zdezynfekować sekator. W razie braku oczekiwanych efektów po upływie 7-10 dni powtarzamy niezbędne czynności lub wdrażamy leczenie chemiczne. 

Izolda preferuje nasłonecznione i ciepłe, możliwie osłonięte od wiatru stanowiska o umiarkowanym poziomie wilgotności i żyznej, przepuszczalnej glebie. Warto umieścić ją ponadto w towarzystwie preferowanych zapylaczy, a tuż po posadzeniu obficie podlać. Przed umiejscowieniem sadzonki w glebie, ziemię warto przekopać i odchwaścić oraz w razie potrzeby odpowiednio użyźnić, a także upewnić się, że dołek przygotowany pod jej uprawę jest wystarczająco duży, aby młoda grusza miała wiele miejsca na swobodny rozwój, a jej korzenie nie ulegały zawijaniu. 

Rozstawa sadzenia w sadach: 1-2 m x 3-3,5 m = 1 420-3 334 szt./ha.

Istotnym zabiegiem pielęgnacyjnym w uprawie Izoldy pozostaje coroczne przycinanie. Zabieg wykonujemy po raz pierwszy w okresie pierwszej wiosny jeszcze przed wejściem drzewa w okres kwitnienia. W tym celu w przypadku braku rozgałęzień obcinamy sadzonkę na wysokości około 70-90 cm (cięcie należy przeprowadzić w sposób skośny pod kątem około 45 stopni). Wobec obecności pędów bocznych skracamy je o ⅓ ich długości. Usuwamy ponadto gałęzie rosnące pod kątem ostrym oraz te, które rozwijają się poniżej 50 cm od gruntu. Rany powstałe w wyniku przycinania każdorazowo należy zabezpieczyć z użyciem maści ogrodniczej. Po upływie kilku lat corocznie przeprowadzamy już jedynie cięcie prześwietlające i sanitarne. 

Zastosowanie

Izolda należy do grupy odmian deserowych, a jej owoce znajdują zastosowanie między innymi w produkcji soków, nalewek, win, przetworów oraz jako składnik rozmaitych ciast i potraw. Ze względu na swoje właściwości (w tym krótki okres przechowywania) uprawa gruszy rekomendowana jest w szczególności celom amatorskim.  

Odmiana: letnia

Dojrzałość zbiorcza: przełom lipca i sierpnia

Dojrzałość konsumpcyjna: zaraz po dokonaniu zbiorów

Okres przechowywania: 2-3 tygodnie w chłodni

Pochodzenie: Anglia

Nazwa łacińska: Pyrus communis Isolda

ang. Pear, Isolde

czeski Hruška, Isoldo

irl. Piorra, Isolde

litewski Kriaušė, Izolda

łot. Kriaušė, Izolda

niem. Birne, Isolde

norw. Pære, Isolde

ros. Груша, Изольда

słow. Hruška, Izolda

ukr. Груша, Ізольда