Świdośliwa olcholistna Krasnojarskaja doniczka
Krasnojarskaja to wysoce mrozoodporna odmiana ślidośliwy olcholistnej. Krzew rodzi smaczne owoce o licznych właściwościach pro-zdrowotnych, a jego hodowla może być bez konsekwencji prowadzona we wszystkich obszarach naszego kraju.
Charakterystyka
Świdośliwa olcholistna jest mało rozpowszechnionym gatunkiem krzewu owocodajnego w Europie. Roślina ta ujawnia jednak bardzo niskie wymagania pielęgnacyjno-glebowe i regularnie wydaje na świat bardzo smaczne owoce o wysokiej zawartości składników odżywczych oraz mineralnych i deserowo-przetwórczym zastosowaniu. W niektórych krajach jej owoce są znacznie bardziej znane niż plony powszechnej w Polsce borówki amerykańskiej.
Krzew rośnie umiarkowanie intensywnie, tworząc zwartą koronę pędów o wysokości do nawet 5 m. Odmiana ujawnia niską ogólną podatność chorobową i wyjątkowo wysoką mrozoodporność (nie ulega uszkodzeniom mrozowym, będąc narażona na temperatury do nawet -40 stopni Celsjusza). Jej uprawa może być z powodzeniem prowadzona zarówno przed doświadczonych ogrodników oraz w plantacjach towarowych, jak i przez amatorów w przydomowych ogrodach i na działkach.
Owoce
Krasnojarskaja rodzi smaczne owoce o jabłkowatych, kulistych kształtach, pokrywających się czerwoną skórką, która w raz z upływem czasu czarnieje. Znajdujący się pod nią miąższ cechuje słodko-kwaskowaty smak oraz miękka, soczysta konsystencja. Wyłączając walory smakowe owoce tej odmiany cechuje bardzo wysoka zawartość potasu, wapnia, żelaza, magnezu i białka oraz witamin z grupy B i witaminy C.
Dojrzałość zbiorcza odmiany wypada na przełomie lipca i sierpnia, ale precyzyjny termin zbioru uzależniony jest od warunków pogodowych w danym roku wegetacyjnym oraz od jakości stanowiska hodowlanego (z tego powodu może ulegać niewielkim wahaniom).
Zapylacze
Krasnojarskaja należy do grupy roślin samopylnych i nie potrzebuje w swoim otoczeniu towarzystwa zapylaczy.
Uprawa i pielęgnacja
Krasnojarskaja nie ujawnia wygórowanych wymagań pielęgnacyjnych -przeciwnie. Odmiana doskonale przyjmuje się na większości rodzajów gleb z wyłączeniem podłoży podmokłych, których odczyn kwasowości waha się w przedziale od 6,2 do 7,2 pH. Najlepszą porą sadzenia świdośliwy jest wczesna wiosna lub jesień.
Sugerowana rozstawa sadzenia: co 1,0-1,5 m
Sugerowana odległość pomiędzy rzędami: co 3-4 m
Krasnojarskaja podobnie jak większość odmian roślin owocodajnych potrzebuje przycinania. Pierwsze cięcie przeprowadzamy zaraz po posadzeniu krzewu, skracając wszystkie jego pędy o około 1/3 ich długości. Kolejne cięcie wdrażamy dopiero po 5 latach od posadzenia; usuwamy wszystkie stare, uszkodzone i zagęszczające się pędy (zabieg powtarzamy od tego momentu corocznie).
Zastosowanie
Owoce świdośliwy wykorzystywane są chętnie zarówno w celach deserowych jak i przetwórczych, a sam krzew dedykowany jest nasadzeniom amatorskim i towarowym.
Odmiana: deserowo-przetwórcza
Dojrzałość zbiorcza: przełom lipca i sierpnia
Nazwa łacińska: Amelanchier alnifolia Krasnojarskaja
ang. Krasnoyarskaya alder-leaf shadbush
cz. Amelanchier alnifolia Krasnojarskaja
irl. Amelanchier alnifolia Krasnojarskaja
lt. Amelanchier alnifolia Krasnojarskaja
lvs. Amelanchier alnifolia Krasnojarskaja
norw. Amelanchier alnifolia Krasnojarskaja
ros. Amelanchier alnifolia Krasnojarskaja
słow. Amelanchier alnifolia Krasnojarskaja
ukr. Amelanchier alnifolia Krasnojarskaja
