Nektaryna typu Harblaze START PACK

Nektaryna typu Harblaze

Harblaze to średniowczesna, samopylna odmiana nektaryny o pochodzeniu kanadyjskim, wyselekcjonowana w 1973 roku przez REC Layne w wyniku skrzyżowania odmian Stark Delicious i Hardired.

Charakterystyka

Harblaze należy do grupy odmian o wysoce deserowym charakterze, a jej uprawa ze względu na gatunek powszechna jest szczególnie na obszarach Francji, Hiszpanii, Włoszech, USA, Południowej Afryki i Chile. 

Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, tworząc wzniosłą koronę o lancetowatych, błyszczących liściach i osiąga docelową wysokość w granicach 3,5-4,5 m. W porównaniu do innych odmian cechuje się ono stosunkowo wysoką odpornością na mróz (jako dojrzała nektaryna wytrzymuje temperatury do -20 stopni) i umiarkowaną podatnością na większość chorób, ale warto zadbać o jej profilaktyczne zabezpieczenie przed chłodem w okresie zimy oraz wiosennych przymrozków.  

Uprawa Harblaze rekomendowana jest w szczególności celom amatorskim - ze względu na niewielkie rozmiary sadzonka doskonale sprawdza się w przydomowych sadach, ogrodach, a także na tarasach i balkonach. 

Owoce

Odmiana wydaje na świat duże lub średniej wielkości kuliste owoce, pokryte gładką, błyszczącą skórką, która niemal w całości obmywa się karminowo-czerwonym rumieńcem. Skryty pod nim słodko-kwaskowaty miąższ o złotej barwie cechuje się średnio zwięzłą konsystencją i z łatwością oddziela się od pestki. Dojrzałość zbiorcza odmiany przypada na ostatnie dni sierpnia, ale dokładny termin zbioru uzależniony jest od warunków pogodowych panujących w danym roku oraz stanowiska pod uprawę. 

Plony Harblaze wykorzystywane są powszechnie między innymi w produkcji rozmaitych przetworów, takich jak: dżemy, marmolady, galaretki, soki i likiery, a ze względu na przystosowaną do tych celów skórkę (gładką i cienką) znajdują zastosowanie w przygotowaniu licznych ciast, potraw i deserów (spełniają tę funkcję lepiej niż np. brzoskwinie). Owoce te mogą być również spożywane “na surowo” oraz w formie suszonej. 

Nektarynki stanowią bogate źródło cennych składników odżywczych, wywierających dobroczynny wpływ na funkcjonowanie ludzkiego organizmu. Substancje te regulują pracę układu pokarmowego, zapobiegają zaparciom, oczyszczają jelita i wspomagają układ odpornościowy. Ich regularne spożycia rekomendowane jest w szczególności kobietom w ciąży, osobom przebywającym na diecie odchudzającej oraz borykającym się z anemią i nadciśnieniem. 

Zapylacze

Odmiana Harblaze pozostaje samopylna i nie wymaga w swoim towarzystwie obecności zapylaczy. 

Uprawa i pielęgnacja

Odmiana nie posiada wygórowanych wymagań pielęgnacyjnych, a jej uprawa ogranicza się do regularnego wdrażania podstawowych zabiegów, charakterystycznych dla hodowli większości drzew owocowych. Drzewo preferuje nasłonecznione, możliwie osłonięte od silnego wiatru stanowiska oraz próchniczne i gliniaste gleby o umiarkowanym poziomie wilgotności i lekko kwaśnym, obojętnym lub zasadowym odczynie kwasowości, oscylującym w granicach 5,6-7,3 pH (oraz wyższym). 

Przed umiejscowieniem sadzonki w ziemi glebę warto wnikliwie przekopać i odchwaścić ze szczególnym uwzględnieniem chwastów stałych. W razie potrzeby podłoże pod uprawę należy ponadto odpowiednio użyźnić lub całkowicie wymienić oraz upewnić się, że dołek przygotowany pod sadzonkę jest wystarczająco duży, aby korzenie młodej brzoskwini miały wiele miejsca na swobodny rozwój i nie ulegały zawijaniu. 

Odmiana pozostaje umiarkowanie odporna na mróz, dlatego w okresie zimy i wiosennych przymrozków (zwłaszcza w pierwszych latach od posadzenia) warto zapewnić jej właściwe zabezpieczenie przed niskimi temperaturami. W tym celu okrywamy brzoskwinię np. z użyciem papieru falistego, maty trzcinowej, agrotkaniny lub kopca z torfu i kory. Najgroźniejszą i najczęściej występującą dolegliwością zarówno nektaryn jak i brzoskwini pozostaje tzw. kędzierzawość liści - choroba niejednokrotnie atakuje również Harblaze, objawiając się nabrzmiewaniem, kurczeniem i opadaniem oraz zmianą barwy liści z zielonej na pomarańczową, a następnie czerwono-karminową. W razie ich zauważenia niezwłocznie należy wdrożyć leczenie chemicznymi środkami grzybobójczymi, powstałymi na bazie miedzi. 

Rozstawa sadzenia w sadach: 1-2m x 3-3,5m = ok.1430-3334 szt./ha.

Ze względu na szybkie zawiązywanie owoców i wysoką obfitość plonowania zdarza się, że odmiana może wymagać przerzedzania zawiązków. Zabieg umożliwia zachowanie naturalnie średniej lub dużej wielkości owoców (jego brak skutkuje znacznym zmniejszeniem ich objętości). W tym celu w trzeciej dekadzie czerwca usuwamy nadmiar zawiązków, pozostawiając wyłącznie zdrowe i najsilniejsze okazy. W trakcie uprawy Harblaze nie wolno dopuścić do przesadnego zagęszczenia korony. 

Najlepszym terminem sadzenia jest okres wiosenny, ale dopuszczalne są także nasadzenia w innych porach roku z wyłączeniem zimy. Sadzenie jesienne (na przełomie września i  października) wymaga jednak właściwego zabezpieczenia sadzonki przed mrozem. Niezależnie od preferowanego terminu sadzenia zaraz po jego dokonaniu młode drzewo należy bardzo obficie podlać (10-30 l wody) i w umiarkowanym stopniu kontynuować nawadnianie przez cały okres wiosenno-letni. W okresie od kwietnia do końca sierpnia proceder ten można ułatwić wykopując wokół brzoskwini misę, zapobiegającą wylewaniu się wody na boki. 

Harblaze podobnie jak większość odmian drzew owocowych wymaga przycinania, jednak w przeciwieństwie do nich potrzebuje bardzo intensywnego cięcia już jako sadzonka. Zabieg przeprowadzamy po raz pierwszy w okresie wiosny zaraz po posadzeniu; w tym celu radykalnie skracamy wszystkie pędy za 2-3 oczkiem.   

Nektaryna owocuje głównie na pędach jednorocznych, dlatego wszystkie gałęzie, na których zdarzyło jej się już plonować należy usunąć (skracamy również uszkodzone, zasuszone i rosnące nieprawidłowo pędy). 

Cięcie przeprowadzamy po raz pierwszy w okresie pierwszej wiosny od posadzenia, skracając gałęzie za 2-3 oczkiem - przywracamy w ten sposób utraconą wcześniej równowagę pomiędzy nadziemną częścią brzoskwini, a jej systemem korzeniowym. 

W kolejnych latach przeprowadzamy cięcie kształtujące koronę drzewa - jego dokładny przebieg uzależniony jest od pokroju, jaki pragniemy osiągnąć. Najczęściej wybieraną formą przez amatorów jest pokrój niemal naturalny. Zajmuje od jednak stosunkowo wiele miejsca, dlatego w ogrodach o ograniczonej przestrzeni polecane są np. korony kotłowe. Formowanie korony trwa kilka lat. W następnych latach przeprowadzamy już jedynie cięcia prześwietlające i sanitarne. Zabieg przycinania każdorazowo przeprowadzamy w słoneczny, pogodny dzień po upływie okresu wiosennych przymrozków, a powstałe w jego wyniku rany zabezpieczamy z użyciem maści ogrodniczej. 

Zastosowanie

Odmiana należy do grupy deserowych, a jej owoce wykorzystywane są powszechnie między innymi w celach przetwórczych oraz jako dodatek do deserów, potraw i ciast. Brzoskwinie Harblaze nadają się także do bezpośredniego spożycia. 

Dojrzałość zbiorcza: połowa sierpnia

Dojrzałość konsumpcyjna: zaraz po dokonaniu zbiorów

Pochodzenie: Kanada

Nazwa łacińska: Prunus persica Harblaze

ang. nectarine tree

cz. nektarinka

irl. crann neachtairín

lt. nektarino medis

łot. nektarīna koks

niem. Nektarinenbaum

norw. nektarintre

ros. нектариновое дерево

słow. nektárinkový strom

ukr. нектаринове дерево