Śliwa Mirabelka z Nancy START PACK

Półkarłowa Śliwa Mirabelka z Nancy

Mirabelka z Nancy to średnio-późna, francuska odmiana śliwy dedykowana w szczególności celom amatorskim ze względu na bardzo atrakcyjne cechy przetwórcze i niskie wymagania pielęgnacyjne. 

Charakterystyka 

Mirabelka z Nancy (Mirabelka) jest starą, lecz do dziś powszechnie docenianą odmianą śliwy o uniwersalnym zastosowaniu, dedykowaną celom deserowo-przetwórczym. Z uwagi na swoją przydatność polecana jest w głównej mierze nasadzeniom amatorskim, jednak drzewo równie często spotykane jest w sadach typowo towarowych. Odmiana rośnie umiarkowanie silnie, tworząc luźną lub umiarkowanie zagęszczoną koronę o kulistym kształcie i osiąga docelową wysokość w granicach 3,5-4,5 m. Zarówno śliwa jak i jej pąki cechuje ponadto wysoka mrozoodporność oraz niska podatność chorobowa, a ze względu na atrakcyjny stopień przystosowania do klimatu środkowoeuropejskiego, jej uprawa udaje się niemal w każdych warunkach glebowych. 

Owoce

Mirabelka średnio-wcześnie wchodzi w okres owocowania, bardzo obficie wydając na świat niewielkich rozmiarów, jednak największe ze wszystkich mirabelek, owoce o kulisto-owalnym kształcie, których masa waha się w przedziale 14-20g. Należy jednak mieć na uwadze, że odmiana ujawnia tendencję do owocowania przemiennego (np. plonowania co drugi rok lub mniej obfitego owocowania w stosunku do roku poprzedniego), dlatego warto zadbać o jej prawidłową pielęgnację. Śliwki Mirabelki pokrywają się złoto-żółtą skórką, która w okresie intensywnego dojrzewania obmywa się wyraźnym, pomarańczowo-czerwonym rumieńcem i białawym nalotem oraz niewielkim i miejscowym, czerwonym oplamieniem. Skryty pod nią złoto-żółty miąższ z łatwością odchodzi od pestki i charakteryzuje się zwartą konsystencją oraz wybitnie deserowym, słodko-korzennym smakiem. 

Mirabelki wykorzystywane są powszechnie w celach uniwersalnych, ale najlepiej sprawdzają się jako surowiec w produkcji rozmaitych kompotów, susz i soków (Mirabelki stanowią w tym sektorze najchętniej wybieraną odmianę spośród wszystkich innych dostępnych na rynku śliw). Owoce te znajdują również zastosowanie w przygotowywaniu dżemów, konfitur, wysokiej jakości alkoholi oraz jako dodatek do ciast, deserów i potraw. Stanowią one ponadto bogate źródło licznych składników odżywczych i mineralnych, między innymi: witamin (A, E, B, C, K), polifenoli, błonnika, żelaza, magnezu, potasu i fosforu. Dzięki ich wysokiej zawartości śliwki obniżają cholesterol, wspomagają pracę układu trawiennego, regulują ciśnienie krwi, wzmagają apetyt, wykazują działanie antynowotworowe i antyoksydacyjne oraz korzystnie wpływają na układ nerwowy. Regularne spożycie Mirabelek rekomendowane jest w szczególności osobom narażonym na osteoporozę, cierpiącym na dolegliwości żołądkowo-jelitowe i problemy naczynkowe, a także kobietom w okresie menopauzy. 

Dojrzałość zbiorcza Mirabelek wypada pod koniec sierpnia, ale precyzyjny termin ich zbioru uzależniony jest od jakości stanowiska pod uprawę drzewa oraz indywidualnych warunków pogodowych, odnotowywanych w danym roku wegetacyjnym. Owoce nadają się do zbioru mechanicznego, jednak nie należy go opóźniać, ponieważ śliwki przejawiają tendencję do opadania. Zebrane dobrze znoszą transport i mogą być przechowywane około 2 tygodni w środowisku chłodniczym. 

Zapylacze

Mirabelka z Nancy pozostaje samopylna i nie wymaga w swoim towarzystwie obecności innych drzew owocowych, ale sama może stanowić dla nich bardzo dobry zapylacz. 

Uprawa i pielęgnacja

Mirabelka z Nancy należy do grupy odmian stosunkowo łatwych w uprawie, a jej pielęgnacja sprowadza się jedynie do wdrażania podstawowych zabiegów związanych z hodowlą większości drzew owocowych: zapewnienia właściwego stanowiska, a następnie regularnego przycinania i podlewania. 

Odmiana preferuje ciepłe i nasłonecznione, możliwie osłonięte od wiatru stanowiska oraz żyzne, przepuszczalne gleby (np. piaszczysto gliniaste) o około-umiarkowanym stopniu wilgotności. Podczas wyboru podłoża pod hodowlę drzewa unikajmy miejsc przesadnie piaszczystych, a przed umiejscowieniem sadzonki w ziemi pamiętajmy, aby wnikliwie przekopać i odchwaścić glebę ze szczególnym uwzględnieniem tzw. chwastów stałych. W razie potrzeby ziemię warto ponadto użyźnić z pomocą kompostu lub innych nawozów organicznych. 

Rozstawa sadzenia w sadach: 2-3 m X 4-4,5 m = ok. 741-1250 szt./ha. 

Mirabelkę sadzimy w okresie wiosennym (od marca) lub jesiennym (do listopada). Nasadzenia na przełomie września i października wymagają mniej obfitego podlewania niż te przeprowadzane w trakcie innych pór, ale w kontraście do nich stwarzają ryzyko przemarznięcia młodych drzew. Z tego powodu mimo wysokiej mrozoodporności odmiany szczególnie w pierwszych latach od posadzenia właściwym posunięciem będzie zabezpieczenie śliwy z użyciem papieru falistego, maty trzcinowej, białej agrotkaniny lub kopca z torfu i kory. Niezależnie jednak od preferowanego terminu sadzenia zaraz po jego dokonaniu szczodrze podlewamy sadzonkę, możliwie wykorzystując w tym celu zmagazynowaną wcześniej wodę deszczową. Umiarkowane nawadnianie kontynuujemy następnie przez cały okres wiosenno-letni (proceder można sobie ułatwić, wykopując wokół sadzonki misę, zapobiegającą wylewaniu się wody na boki).

Mirabelka charakteryzuje się wysoką odpornością na większość chorób, ale ze względu na wrodzoną wrażliwość gatunkową, podobnie jak inne śliwy, pozostaje narażona na tzw. szarkę (ospowatość) śliw. Z tego powodu koniecznym jest monitorowanie drzewa pod kątem występowania typowych objawów chorobowych: obecności nieregularnych, żółtych plam i smug na liściach oraz wgłębień na powierzchniach owoców, które z kolei przedwcześnie opadają i nie nadają się do spożycia. W razie zauważenia wspomnianych symptomów zakażone wirusem drzewo należy niezwłocznie i trwale usunąć z sadu (w przeciwnym wypadku zarażeniu szybko ulec mogą inne rośliny). Do skutecznych metod zapobiegania rozwojowi wirusa zaliczamy przede wszystkim wnikliwe zwalczanie mszyc z użyciem środków chemicznych (w celu zachowania adekwatnej efektywności zabiegu oprysk stosujemy wyłącznie w terminach podawanych przez producenta). 

Wiosną po posadzeniu wykonujemy pierwsze przycinanie młodego drzewa; zabieg przywraca sadzonce utraconą wcześniej równowagę pomiędzy jej częścią nadziemną a systemem korzeniowym. Wszystkie pędy przycinamy o 1/3 ich długości, z kolei w przypadku braku rozgałęzień obcinamy przewodnik na wysokości 70-90 cm nad powierzchnią gleby. 

W latach następnych przeprowadzamy cięcie formujące koronę, którego precyzyjny przebieg uzależniony jest od formy pokroju, jaką docelowo zamierzamy uzyskać, z kolei po ukształtowaniu pokroju dokonujemy już jedynie cięć sanitarnych, usuwając wszystkie uszkodzone, porażone chorobami i rosnące nieprawidłowo pędy (np. wyrastające pod kątem ostrym w stosunku do przewodnika). 

Pamiętajmy, że zabieg przycinania wykonujemy wyłącznie podczas pogodnych i suchych dni, a po jego dokonaniu dezynfekujemy sekator i zabezpieczamy powstałe rany z pomocą maści ogrodniczej (zapobiegniemy w ten sposób rozwojowi licznych chorób). 

Zastosowanie

Mirabelka z Nancy należy do grupy odmian wybitnie deserowych, a jej owoce wykorzystywane są najchętniej w produkcji soków, kompotów i susz. Śliwki równie często znajdują jednak zastosowanie w surowej konsumpcji i w przygotowywaniu licznych konfitur, dżemów i marmolad, a także jako składnik rozmaitych potraw, deserów i ciast. Sama odmiana z kolei dedykowana jest zarówno uprawom amatorskim jak i typowo towarowym.  

Odmiana: średnio-późna

Dojrzałość zbiorcza: koniec sierpnia

Dojrzałość konsumpcyjna: zaraz po zerwaniu

Pochodzenie: Francja

Nazwa łacińska: Prunus domestica “Mirabelka z Nancy”

ang. Plum tree, Mirabelle of Nancy

czeski Švestka, Mirabelle z Nancy

irl. Crann pluma, Mirabelle de Nancy

litewski PSlyvų medis, Mirabelė iš Nansi

łot. Plūmju koks, Nensijas Mirabella

niem. Pflaumenbaum, Mirabelle von Nancy

norw. Plommetre, Mirabelle av Nancy

ros. Слива, Мирабель из Нанси

słow. Slivka, Mirabelle z Nancy

ukr. Слива, Мірабель з Нансі