Grusza azjatycka Kumoi START PACK

Grusza azjatycka Kumoi

Kumoi to stosunkowo nowa, japońska odmiana gruszy o uniwersalnym zastosowaniu. Drzewo ujawnia wysoką mrozoodporność i wydaje na świat największe spośród azjatyckich odmian owoce, a jego uprawa rekomendowana jest zarówno celom amatorskim jak i towarowym.

Charakterystyka

Odmiana rośnie umiarkowanie silnie, tworząc atrakcyjną wizualnie, rozłożystą koronę i osiąga docelową wysokość w granicach około 3-4 m. Drzewo wchodzi w okres kwitnienia na przełomie kwietnia i maja (warto w tym okresie zadbać o zabezpieczenie delikatnych pąków gruszy przed przemarznięciem), aby  na przełomie sierpnia i września zamienić je w wysokiej jakości owoce o charakterze deserowo-przetwórczym. Kumoi pozostaje silnie lub średnio mrozoodporna i wykazuje niską podatność lub całkowitą odporność na parcha oraz rdzę gruszy (w stopniu uzależnionym od jakości stanowiska pod uprawę). Należy jednak do grupy obcopylnych, dlatego do prawidłowego owocowania potrzebuje w swoim otoczeniu obecności innych odmian gruszy, kwitnących w tym samym okresie. 

Owoce

Kumoi wcześnie wchodzi w okres owocowania, (zwykle w 2-3 roku od posadzenia) corocznie wydając od tego momentu na świat dużych rozmiarów owoce o średnicy do 10 cm i pojedynczej wadze, sięgającej niejednokrotnie nawet 300g. Odmiana plonuje obficie (choć nieco mniej szczodrze niż Chojuro), a jej gruszki pokrywają się w całości brązowo-żółtą skórką, która z kolei skrywa pod sobą bardzo smaczny, słodki miąższ o soczystej konsystencji i białej barwie. 

Gruszki Kumoi należą do grupy deserowo-przetwórczych i chętnie wykorzystywane są produkcji soków, kompotów, dżemów, marmolad i alkoholi, a także jako dodatek do rozmaitych ciast, deserów i potraw. Ze względu na atrakcyjny, słodki smak doskonale sprawdzają się również w bezpośredniej konsumpcji i mogą być spożywane w formie suszonej. Wyłączając jednak zewnętrze walory, owoce Kumoi stanowią ponadto bogate źródło licznych składników odżywczych i mineralnych, między innymi witamin (K, C) oraz błonnika, miedzi i manganu. Dzięki ich wysokiej zawartości gruszki ujawniają działanie antyoksydacyjne i antynowotworowe, wspomagają prawidłową krzepliwość krwi i mineralizację kości, usprawniają pracę układu trawiennego, a także wpływają korzystnie na pracę mózgu. Ich regularna konsumpcja polecana jest w szczególności osobom borykającym się z dolegliwościami żołądkowo-jelitowymi i zmagającymi się w wolnymi rodnikami, narażonym na osteoporozę oraz przebywającym na diecie. 

Dojrzałość zbiorcza odmiany wypada na przełomie końca sierpnia i początku września, ale precyzyjny termin zbioru jej owoców uzależniony jest od indywidualnych warunków pogodowych, panujących w danym roku wegetacyjnym oraz jakości stanowiska zastosowanego pod hodowlę sadzonki. 

Zapylacze

Kumoi pozostaje obcopylna, dlatego wymaga w swoim otoczeniu towarzystwa zapylaczy, takich jak na przykład: Konferencja, Bonkreta Williamsa i Faworytka.

Uprawa i pielęgnacja

Trudność hodowli odmiany Kumoi w głównej mierze ogranicza się jedynie do przygotowania stanowiska pod uprawę, właściwego zabezpieczenia drzewa przed chłodem oraz regularnego przycinania. Z tego powodu grusza nie należy do wymagających i spotykana jest zarówno w sadach i ogrodach amatorskich, jak i hodowlach produkcyjno-towarowych. 

Odmiana preferuje słoneczne i półcieniste stanowiska oraz żyzne, próchniczo-gliniaste gleby o umiarkowanym stopniu wilgotności i odczynie kwasowości, zbliżonym do obojętnego (6,6-7,2 pH). Pamiętajmy, aby podczas wyboru miejsca pod uprawę bezwzględnie unikać podłóż podmokłych i przesadnie piaszczystych.

Przed umiejscowieniem sadzonki w glebie ziemię należy przekopać i odchwaścić oraz wyrównać ją do płaskiego poziomu, a w razie potrzeby także dodatkowo użyźnić podłoże z pomocą kompostu. Warto ponadto upewnić się, że dołek przygotowany pod hodowlę gruszy jest wystarczająco duży, aby jej korzenie nie uległy zawinięciu; jego wymiary powinny oscylować w przedziale 30-40 cm głębokości i szerokości. W przypadku dostępności jedynie niskiej jakości gleby, właściwym posunięciem będzie podsypanie dołka mieszanką obornika i torfu. 

Sugerowana rozstawa sadzenia metodą jednorzędową w sadach: 3,5 m x 1–2 m = ok. 1428 szt./ha. 

Kumoi należy sadzić jesienią (do listopada) lub wiosną (od marca), przy czym pamiętajmy, że nasadzenia na przełomie września i października mogą powodować przemarznięcia młodych sadzonek. Niezależnie od preferowanego terminu sadzenia, zaraz po jego dokonaniu, obficie podlewamy młodą gruszę, możliwie wykorzystując w tym celu zmagazynowaną wcześniej wodę deszczową. Nawadnianie w sposób umiarkowany kontynuujemy następnie przez cały okres wiosenno-letni (proces można ułatwić, wykopując wokół pnia gruszy misę, zapobiegającą wylewaniu się wody na boki). 

Istotnym elementem uprawy Kumoi pozostaje zabezpieczenie jej przed mrozem; szczególnie w przypadku nasadzeń jesiennych i w pierwszych latach od posadzenia zarówno na przestrzeni października jak i w okresie wiosennych przymrozków okrywamy drzewo (pień sadzonki oraz pędy) z użyciem papieru falistego, maty trzcinowej lub białej agrotkaniny. W trakcie wyjątkowo chłodnych pór nie zaszkodzi ponadto przeprowadzić tzw. ściółkowania i kopczykowania. 

Kumoi podobnie jak większość odmian innych drzew owocowych wymaga przycinania. Zabieg przeprowadzony po raz pierwszy przywraca sadzonce utraconą wcześniej równowagę pomiędzy jej częścią nadziemną, a systemem korzeniowym i pozwala jej lepiej zaaklimatyzować się w nowym miejscu, z kolei dokonywany regularnie w kolejnych latach umożliwia uformowanie korony i w wyraźnym stopniu wspomaga jakość owocowania. W okresie pierwszej wiosny od posadzenia (zarówno w przypadku nasadzeń jesiennych jak i wiosennych) jeśli grusza nie zdążyła wypuścić jeszcze pędów bocznych, skracamy jej przewodnik na wysokości 80-90 cm nad powierzchnią ziemi. Jeśli z kolei sadzonka posiada już pierwsze rozgałęzienia, obcinamy jej gałęzie o około ⅓ ich długości, usuwając jednocześnie wszystkie chore i uszkodzone pędy oraz te, rosnące w sposób nieprawidłowy w stosunku do przewodnika. 

Po uformowaniu korony gruszy ograniczamy przycinanie wyłącznie do okresowych cięć prześwietlających i sanitarnych. Pamiętajmy ponadto, że zabieg przeprowadzamy jedynie w trakcie suchych i pogodnych dni, a rany powstałe w wyniku przycinania każdorazowo zabezpieczamy z użyciem maści ogrodniczej. 

Zastosowanie

Kumoi należy do grupy odmian deserowo-przetwórczych, a jej owoce chętnie wykorzystywane są w sektorach: gastronomicznym, handlowym i produkcyjnym. Gruszki nadają się również do surowej konsumpcji i spożycia w formie suszonej, a sama odmiana znajduje zastosowanie zarówno w sadach towarowych i amatorskich. 

Dojrzałość zbiorcza: koniec sierpnia/początek września

Dojrzałość konsumpcyjna: początek września

Okres przechowywania: kilka tygodni

Pochodzenie: Japonia

Nazwa łacińska: Pyrus pyrifolia Kumoi

ang. Asian Kumoi Pear

czeski Asijská hruška, Kumoi

irl. Piorra na hÁise, Kumoi

litewski Azijos kriaušė, Kumoi

łot. Āzijas bumbieris, Kumoi

niem. Asiatische Birne, Kumoi

norw. Asiatisk pære, Kumoi

ros. Азиатская груша, Кумои

słow. Ázijská hruška, Kumoi

ukr. Азіатська груша, Kumoi