Jagoda kamczacka Tundra (C2)

Jagoda kamczacka Tundra 

Tundra to atrakcyjna, deserowa odmiana jagody kamczackiej, wyselekcjonowana w Kanadzie na University of Saskatchewan. Krzew rekomendowany jest zarówno nasadzeniom amatorskim jak i towarowym. 

Charakterystyka

Jagoda kamczacka to zwyczajowa nazwa plonów wiciokrzewu sinego; odmiany wieloletniego krzewu, owocującego obficie bez przerw przez okres 30-40 lat. Tundra osiąga docelową wysokość do około 1,8 m, tworząc kulisty pokrój owocodajnych pędów. Odmiana kwitnie na przełomie kwietnia i maja (wydaje w tym okresie na świat atrakcyjne wizualnie, białe kwiatowe pąki), a okres jej dojrzałości zbiorczej wypada w II połowie czerwca.

Uprawa Tundry nie należy do wymagających; roślina ta ujawnia wysoką mrozoodporność, rzadko ulega chorobom, posiada stosunkowo niskie wymagania glebowo-pielęgnacyjne i może być prowadzona we wszystkich regionach naszego kraju. 

Owoce

Tundra obficie rodzi jedne z najsłodszych plonów spośród wszystkich odmian jagód kamczackich. Owoce te przybierają subtelnie wydłużone kształty i pokrywają się granatowo-niebieską skórką. Dojrzałość zbiorcza odmiany wypada zwykle w drugiej połowie czerwca, ale precyzyjny termin zbioru jej plonów uzależniony od jakości stanowiska uprawowego oraz od czynników pogodowych, odnotowywanych w obrębie danego regionu na przestrzeni konkretnego roku w stosunku do innych lat (z tego powodu może ulegać niewielkim wahaniom).

Ilość plonów z pojedynczego zbioru może obejmować do 4 kg objętości w przypadku uprawy amatorskiej (dopuszczalny jest zbiór mechaniczny owoców). Należy pamiętać, że jagody ujawniają podatność do przedwczesnego opadania pod wpływem silnego wiatru, dlatego nie należy opóźniać zbiorów. Zaletą odmiany jest jednak fakt, iż owoce rzadko ulegają uszkodzeniom mechanicznym i dobrze znoszą transport. 

Zapylacze

Tundra jest odmianą obcopylną, dlatego do rozpoczęcia owocowania bezwzględnie potrzebuje w swoim niedalekim otoczeniu obecności innej odmiany jagody kamczackiej (co najmniej dwie odmiany umieszczone bliskiej odległości od siebie zapylają się krzyżowo; wzajemnie). Do najlepszych zapylaczy dla odmiany Tundra włączamy takie odmiany jak: Wojtek, Aurora i Honey Bee.

Uprawa i pielęgnacja

Tundra nie sprawia trudności w hodowli. Odmiana preferuje piaszczysto-gliniaste, przepuszczalne gleby o lekko kwaśnym odczynie kwasowości (odmiana pozostaje tolerancyjna również w stosunku do odczynu obojętnego i zasadowego). Wskazanym jest umieszczenie sadzonki na możliwie silnie nasłonecznionym stanowisku, ponieważ ilość promieni słonecznych docierająca do rośliny w przypadku odmiany Tundra wyraźnie przekłada się na jakość i obfitość jej owocowania (stanowiska cieniste i pół-cieniste przełożą się na cierpki smak owoców). 

Przed posadzeniem glebę pod hodowlę warto wzbogacić dawką kompostu, a następnie przygotować zagłębienie o wymiarach minimum dwu-krotnie większych niż objętość bryły korzeniowej sadzonki. Po zasypaniu dołka ziemią sadzonkę należy obficie podlać (regularnie nawadnianie wdrażamy następnie wyłącznie w okresie suszy).

Sugerowana rozstawa sadzenia: co 1-1,5 m

Cięcie odmiany można ograniczyć jedynie do zabiegów odmładzających; wycinamy w tym celu stare i uszkodzone pędy.

Zastosowanie

Tundra dedykowana jest zarówno celom amatorskim jak i towarowym, a jej owoce doskonale sprawdzają się jako produkt deserowy i składnik przetworów.

Odmiana: deserowa

Dojrzałość zbiorcza: od drugiej połowy czerwca

Pochodzenie: Kanada

Nazwa łacińska: Lonicera caerulea var. kamtschatica Tundra

ang. Kamchatka berry Tundra

cz. Kamčatské bobule Tundra

irl. lingonberry Tundra

lt. Kamčiatkos uogos Tundra

łot. Kamčatkas ogas Tundra

norw. tyttebær Tundra

ros. Камчатская ягода Tundra

słow. Kamčatské bobule Tundra

ukr. Камчатська ягода Tundra