Wiśnia Turgieniewska Turgieniewka słodka

Wiśnia Turgieniewska Turgieniewka słodka

Wiśnia Turgieniewska to wczesna, samopylna odmiana wiśni o polskim pochodzeniu, dedykowana w szczególności uprawom przemysłowym. Drzewo ujawnia stosunkowo wysoką mrozoodporność i dostateczną odporność na choroby.

Charakterystyka

Turgieniewka rośnie umiarkowanie intensywnie, tworząc wzniesioną, stożkowatą koronę i osiąga docelową wysokość w przedziale 2-3 m. Ze względu na atrakcyjne cechy przetwórcze owoców odmiana w głównej mierze spotykana jest w sadach towarowo-produkcyjnych na terenie całego naszego kraju. Jej uprawa nie należy jednak do wymagających; w pełni dojrzałości Wiśnia Turgieniewska należy do grupy samopylnych, nie ulega uszkodzeniom przy narażeniu na temperatury do nawet -30 stopni Celsjusza i wykazuje odporność na moniliozę oraz plamistość drzew pestkowych. 

Owoce

Odmiana stosunkowo późno wchodzi w okres owocowania, wydając obficie dużych rozmiarów owoce o pojedynczej wadze około 5-6 g i średnicy około 20 mm. Pokrywająca je skórka cechuje się ciemno-czerwoną skórką, z kolei znajdujący się pod nią miąższ charakteryzuje słodki, bardzo aromatyczny smak z wyraźnie kwaskowatą nutą. Drzewo osiąga dojrzałość zbiorczą w połowie lipca, natomiast precyzyjny termin zbioru owoców uzależniony jest od warunków pogodowych w danym roku oraz jakości stanowiska pod hodowlę wiśni. 

Zapylacze

Wiśnia Turgieniewska jest odmianą samopylną i nie wymaga w swoim towarzystwie obecności zapylaczy. 

Uprawa i pielęgnacja

Turgieniewka nie sprawia trudności w uprawie. Drzewu należy zapewnić słoneczne, osłonięte od wiatru stanowisko oraz żyzną, przepuszczalną glebę o umiarkowanym poziomie wilgotności, której odczyn kwasowości pozostaje możliwie zbliżony do lekko kwaśnego lub obojętnego. 

Sugerowana rozstawa sadzenia: 3-5 m x 2-2,5 m = ok. 1000 szt./ha. 

Po umieszczeniu sadzonki w glebie młodą wiśnię należy obficie podlać, (wskazane) wykorzystując w tym celu zmagazynowaną wcześniej wodę deszczową. Nawadnianie warto kontynuować przez cały okres wiosenno-letni. Wiśnia Turgieniewska podobnie jak większość drzew owocowych wymaga regularnego przycinania. W okresie pierwszej wiosny, niezależnie od terminu sadzenia, skracamy jej pędy boczne o około 1/3 ich długości, natomiast w przypadku braku ich obecności, ścinamy przewodnik (główny pęd drzewa) na wysokości około 90 cm nad powierzchnią gleby (powyżej miejsca szczepienia). W kolejnych latach przeprowadzamy cięcia formujące koronę, których precyzyjny przebieg uzależniony jest od typu korony, jaki zamierzamy uzyskać. Po ukształtowaniu korony drzewa i osiągnięciu przez brzoskwinię pełni dojrzałości, przycinamy pędy jedynie w celach sanitarnych i prześwietlających. 

Zastosowanie

Wiśnia Turgieniewska spotykana jest w szczególności w sadach o charakterze produkcyjnym, ale sprawdza się również w uprawach towarowych oraz w przydomowych ogrodach i na działkach. Jej owoce wykorzystywane są najchętniej w celach przetwórczych, ale doskonale nadają się również do surowej konsumpcji.  

Odmiana: wczesna

Dojrzałość zbiorcza: połowa lipca

Pochodzenie: Polska

Nazwa łacińska:  Prunus cerasus Turgieniewka 

ang. Turgenev cherry Turgenev sweet cherry

czeski Turgeněv sladká třešeň

irl. Turgenevskaya Turgenevka milis silíní

litewski Turgenev saldžioji vyšnia

łotewski Turgeņeva saldie ķirši

norw. Turgenevskaya Turgenevka kirsebærsøt

ros.Тургеневская черемуха

słow. Turgenev sladká čerešňa

ukr. Черешня Тургенєва